Jens: 72 (1. Stybar, 2. Van Avermaet, 3. Wellens)

In OHN viel het beslissende moment van de dag op de Molenberg. Bij het opdraaien van de belangrijke scherprechter zat Jens iets te ver. Nadien brak het peloton in drie stukken en kon ‘Buskrut’ (net zoals heel wat andere renners) geen aansprak meer maken op de overwinning of een knappe ereplaats. Ferm ontgoocheld zocht Jens nadien de verfrissing (of verwarming) van de douches op.

Jens: 15 (1. Jungels, 2. Doull, 3. Terpstra)

Onze favoriet kreeg een herkansing met KBK. Die greep hij zeker. De Quickstep ploeg nam de koers in handen op de Oude Kwaremont. De sleutel van de koers lag daar, op zo’n 85 kilometer van de finish.

Jens weerde zich als een leeuw en kon z’n wagonnetje met de besten in koers aanslaan. Er ontstond een omvangrijke, sterke kopgroep van circa 25 man.

Twintig kilometer verder besliste dé beste man in koers, Jungels, dat de groep te groot was. Op de kasseien van de Varent gaf hij flink van jetje. In z’n kielzog volgden Naesen, Langeveld, Cort en Ballerini.

Op het plaatselijk parcours te Kuurne gaf de Luxemburger iedereen het nakijken. Zowel het peloton als z’n metgezellen beten te tanden stuk op de verduiveld sterke Bob Jungels. (P.s. knap staaltje aftoppingswerk van Deceuninck – Quick Step)

Jens sprintte nog naar een 15de plaats, voor zichzelf vindt hij dat wat te weinig, maar onze favoriet kan zich in ieder geval optrekken aan de sterke passage over de Oude Kwaremont en de kilometers nadien.

Grtz,

the JDB’s!